του Χρήστου Μελίδη
Ποιός στηρίζει και ποιός κερδίζει από την νέα σταυροφορία εναντίον του Ισλάμ;
Σε μια συνάντηση προχθές με την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου δήλωσε ότι εάν το Ισραήλ δεν βρισκόταν στη Μέση Ανατολή τότε όλη η Ευρώπη θα είχε πλημμυρίσει με πολύ περισσότερους ισλαμιστές. ”Το Ισραήλ είναι μια ασπίδα άμυνας του Δυτικού πολιτισμού στην καρδιά της Μέσης Ανατολής”, κατέληξε.
Αυτό που ο Νετανιάχου προσπαθεί να κάνει με αυτές τις δηλώσεις είναι μια ευρείας κλίμακας προπαγάνδα ώστε να εξισώσει στις συνειδήσεις το Ισλάμ με την τρομοκρατία, κάτι που κρύβει το καταπιεστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ στην Παλαιστίνη και ταυτόχρονα εξυπηρετεί το όνειρο για το Μεγάλο Ισραήλ.
Με την μεταναστευτική κρίση να έχει ξεσπάσει στην Ευρώπη, πολλοί ξεγελιούνται νομίζοντας ότι τα ”πατριωτικά” Ευρωπαϊκά αντι-μουσουλμανικά κινήματα πρεσβεύουν και μια αυστηρά αντι-εβραϊκή ρητορική λόγω ακροδεξιάς ιδεολογίας. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Διαδήλωση του Pegida.
Όπως παρατηρεί η Rania Khalek από την Παλαιστινιακή Electronic Intifada, ”Αν και πολλά δεξιά Ευρωπαϊκά κόμματα έχουν νεοναζιστικές και αντισημιτικές ρίζες, ταυτίζονται έντονα με το Ισραήλ και τον Σιωνισμό, που συχνά χρησιμοποιούνται ως οχήματα για την προώθηση μίσους για το Ισλάμ και την πολυπολιτισμικότητα στην Ευρώπη όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες.”
Σε μια διαδήλωση στην Φρανκφούρτη πέρσι τον Φεβρουάριο από το Pegida, την ακροδεξιά αντι-μουσουλμανική οργάνωση που ξεκίνησε από τη Δρέσδη της Γερμανίας, μίλησε στο πλήθος ένας Ισραηλινός Εβραίος εξισώνοντας τους Μουσουλμάνους με τους Ναζί, με δολοφόνους και βιαστές.
”Έρχομαι απ’ το Ισραήλ. Η Γερμανία είναι δική σας!”, είπε στο πλήθος.
”Η Γερμανία δεν είναι Ναζί. Είμαι Εβραίος. Η οικογένεια μου έζησε εδώ στη Γερμανία για 700 χρόνια. Και μπορώ να σας πω ότι δεν βλέπω Ναζί εδώ. Οι Ναζί είναι στην αριστερά.
Εδώ βλέπω μόνο πατριώτες που αγαπούν τη χώρα τους και θέλουν να σώσουν την Γερμανία από το Ισλάμ που θέλει να τους καταλάβει, να πάρει τις παραδόσεις σας, να πάρει τα πιστεύω σας, να σας διώξει όλους. Αλλά δεν θα το αφήσουμε.
Θα σταθούμε μαζί και θα αντιμετωπίσουμε τους πραγματικούς Ναζί. Οι Ναζί βρίσκονται μέσα στην Ισλαμική νοοτροπία και σ’ αυτούς που θέλουν να πουλήσουν τη Γερμανία για ψήφους. Το Ισραήλ είναι με τη Γερμανία. Σας σεβόμαστε, συγχωρούμε, σας αγαπάμε.”
Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρώην αντισημιτικά πολιτικά κόμματα έχουν απρόσκοπτα προβάλλει την αντισημιτική ρητορική που κάποτε ευαγγελίζονταν εναντίον των Εβραίων, σε μουσουλμανικές κοινότητες.
Μιλώντας στα μέσα ενημέρωσης στην εβδομηκοστή επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς, ο Mattias Karlsson, επικεφαλής των ακροδεξιών Σουηδών Δημοκρατών (SD), είπε, ”η απειλή του Ισλαμισμού είναι ίσως μεγαλύτερη από ό, τι του Ναζισμού.”
Ο Kent Ekeroth, μέλος επίσης του SD και εβραίος βουλευτής, έχει βοηθήσει να σφυρηλατήσει στενή σχέση του κόμματός του με την Ισραηλινή κυβέρνηση.
Ο Emran Feroz, ένας δημοσιογράφος με έδρα τη Γερμανία, περιέγραψε λεπτομερώς τη σύγκλιση φιλο-Ισραηλινών στάσεων και δεξιών Ευρωπαϊκών κομμάτων και οργανώσεων σε ένα άρθρο για το AlterNet:
”Δεξιά κόμματα, όπως το Αυστριακό FPÖ [Κόμμα Ελευθερίας] έχουν ανακαλύψει ότι είναι πολύ πιο εύκολο για αυτούς να εξαπλώνουν το μίσος τους κάτω από φιλο-Ισραηλινό κάλυμμα. Για παράδειγμα, το FPÖ κατέστησε σαφές ότι ”υποστηρίζει το εβραϊκό κράτος κατά του Ισλαμισμού” και έχει γίνει ένας από τους νέους πολιτικούς του πυλώνες.
Η Μαρίν Λεπέν, ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας, έχει μάθει το ίδιο μάθημα, διαλύοντας τον εμφανή αντισημιτισμό του πατέρα της και την αντίθεση για την ειδική σχέση της Ευρώπης με το Ισραήλ και αντικαθιστώντας τα με ένα επιθετικό νεοσυντηρητικό πρόσωπο. Με τη σειρά της, έχει προσελκύσει την υποστήριξη από δεξιούς Γάλλους Εβραίους.
Από την διαδήλωση του Pegida σε 14 Ευρωπαϊκές χώρες στις 6 Φεβρουαρίου 2016.
Ο Γκέρτ Βίλντερς και το Κόμμα της Ελευθερίας [στην Ολλανδία] ήταν μεταξύ των ηγετών της συμμαχίας της Ευρωπαϊκής ακροδεξιάς με το ακροδεξιό κόμμα Λικούντ του Ισραήλ (στο οποίο ανήκει και ο Νετανιάχου). Σε μια συνέντευξη στην Jerusalem Post, ο Βίλντερς δήλωσε ότι το Ισραήλ είναι το ”μόνο φως της δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή”. Στη συνέχεια απαίτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες να σταθούν στο πλευρό του Ισραήλ στη σύγκρουση πολιτισμών – ένα πόλεμο που αντιτάσσει την ”Ιουδαιο-Χριστιανική” Δύση κατά του Ισλάμ. Ο Βίλντερς δήλωσε ότι το όνομα του κράτους της Παλαιστίνης θα πρέπει να αλλάξει σε “Ιορδανία”, υποδηλώνοντας οι Παλαιστίνιοι είτε να εκδιωχθούν βίαια από τα σπίτια τους ή να αφαιρεθεί η εθνική τους ταυτότητα.”
Τον Ιούλιο του 2015 η Μαρίν Λεπέν και άλλοι ακροδεξιοί πολιτικοί συναντήθηκαν με τον Βαντίμ Ραμπίνοβιτς, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κοινοβουλίου (EJP).
Σε μια σύσκεψη υπό την προεδρία της Λεπέν, ο Ραμπίνοβιτς συναντήθηκε με 10 εκπροσώπους της Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας, ένα μπλοκ εθνικιστικών κομμάτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που σχηματίστηκε πέρσι τον Ιούνιο.
Κάποιες εβραϊκές οργανώσεις αντέδρασαν αλλά ο Ραμπίνοβιτς δήλωσε:
“Η συνάντηση με την [Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας] ανοίγει τον νέο διάλογο, ο οποίος, στην ακλόνητη πεποίθησή μας είναι αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη σήμερα – έναν διάλογο όλων με όλους, προκειμένου να διατηρηθεί η ειρήνη και η ανοχή και η καταπολέμηση του αντισημιτισμού στην Ευρώπη”.
Πρόσθεσε ότι μια κοινή δήλωση με την Λεπέν είχε καταδικάσει τον αντισημιτισμό ως «τον καρκίνο της Ευρώπης».
Εκτός από το Pegida, μια άλλη ακροδεξιά οργάνωση γνωστή για τις αντιμουσουλμανικές της θέσεις, η Βρετανική English Defence League (EDL), έχει επίσης εκφράσει παρόμοια υποστήριξη προς το Ισραήλ.
Σε μια διαδήλωση το 2010 ο ομιλητής της EDL είπε μιλώντας στον κόσμο:
”Πιστεύουμε ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπάρχει. Πιστεύουμε ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να αμύνεται από οποιονδήποτε επιτιθέμενο, Ισλαμιστή ή άλλον. Και αν αυτά τα δύο πράγματα με κάνουν Σιωνιστή, τότε ας είναι, πρέπει να είμαι Σιωνιστής”.
Τον Ιούλιο του 2015, ο Τόμυ Ρόμπινσον, ο τότε αρχηγός της EDL, είχε προχωρήσει στην ακόλουθη δήλωση η οποία μάλιστα είχε δημοσιευθεί και από την ιστοσελίδα της Πάμελα Γκέλερ:
“Η English Defence League ιδρύθηκε πριν από δύο χρόνια. Μία από τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις που το κίνημα αυτό χτίστηκε ήταν η υποστήριξή του για το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Στις πρώτες μας διαδηλώσεις, πήγαμε στο Μπέρμιγχαμ, και κυματίσαμε τη σημαία του Ισραήλ, το αστέρι του Δαβίδ. Στην πρώτη δημόσια ομιλία που έδωσα ποτέ, φόρεσα το αστέρι του Δαβίδ στο Leeds. Ο λόγος για αυτό είναι επειδή το Ισραήλ είναι ένα λαμπρό αστέρι της δημοκρατίας. Αν το Ισραήλ πέφτει, όλοι πέφτουμε. Αυτό είναι ό, τι το κίνημά μας έχει χτιστεί για δύο χρόνια.”
Η English Defence League, δεν θα αποθαρρυνθεί από την υποστήριξη του Ισραήλ και του εβραϊκού λαού. Πρόσφατα, στο EDL υπήρξαν εσωτερικές διαμάχες, οι οποίες δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό. Κάθε μεγάλη οικογένεια έχει τις διαφωνίες της, αλλά όταν φτάσουν τα όρια, όλοι στεκόμαστε στην ίδια πλευρά.
Εν τω μεταξύ, κάποιοι άνθρωποι στις παρυφές αυτού του κινήματος επιθυμούν να το κατευθύνουν προς τη δική τους ατζέντα. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Το Ισραήλ είναι ένας φάρος της δημοκρατίας μέσα στα καταπιεστικά Αραβικά κράτη… Απορρίπτουμε κάθε αντισημιτισμό. Η EDL στέκεται όπου πάντα έχει σταθεί, το οποίο είναι στο πλευρό του Ισραήλ. Απορρίπτουμε κάθε άτομο, ομάδα ή γραφή που ευνοεί τον αντισημιτισμό, τον νεοφασισμό και κάθε ιδεολογία με βάση την φυλή. Τυχόν αδίστακτα στοιχεία εντός της EDL που πάνε ενάντια στην αποστολή μας και τις πεποιθήσεις μας, θα αφαιρεθούν από την οργάνωση, είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε πιστοί στην αποστολή μας. Ο αντισημιτισμός δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει ανεκτός εντός της EDL.
Η EDL συμβολίζει την ελευθερία. Πάντα το έκανε, πάντα θα το κάνει. Θέλουμε ο εβραϊκός λαός και όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι να παραμένουν ελεύθεροι για πάντα, και είμαστε όλοι ενωμένοι σε αυτόν τον αγώνα κατά της Ισλαμικής τζιχάντ”.
Αργότερα ο Τόμυ Ρόμπινσον παραιτήθηκε από αρχηγός της EDL και ζήτησε συγγνώμη από τους μουσουλμάνους, αλλά η στάση της οργάνωσης δεν άλλαξε.
Η συνεργασία και υποστήριξη όμως της δεξιάς και ακροδεξιάς στο Ισραήλ και τον Σιωνισμό δε σταματά μόνο στην Ευρώπη. Σε αντιμουσουλμανικές διαδηλώσεις στο Τέξας των ΗΠΑ είδαμε ανάλογη ρητορική και ξανά Ισραηλινές σημαίες να κυματίζουν.
Μάλιστα μια νομοθέτης του Τέξας, η Μόλυ Γουάιτ, δήλωσε ότι παρά το γεγονός ότι ήταν σε επαγγελματική διακοπή, ανέθεσε στο προσωπικό της να υποβάλει τους μουσουλμάνους σε όρκους πίστεως ως προϋπόθεση να εισέλθουν στο γραφείο της, όπου και άφησε μια Ισραηλινή σημαία στο γραφείο της ως προφανή σύμβολο πίστης και υποταγής στην Αμερική.
Παρόμοιες διαδηλώσεις κατά του Ισλάμ με Ισραηλινές σημαίες και στην Αυστραλία.
Ενώ βρισκόμαστε εν μέσω μιας κατασκευασμένης μεταναστευτικής ροής και κρίσης που η κύρια αιτία της είναι οι δυτικές στρατιωτικές παρεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, η ελίτ και ο Σιωνισμός γελάνε δυνατά απολαμβάνοντας από το μπαλκόνι τους ”πατριώτες” της ακροδεξιάς και ”αντιφά” της ακροαριστεράς να καυγαδίζουν αφήνοντας τους ίδιους ανέγγιχτους.
Πολύ συχνά ο ευρύτερος πατριωτικός χώρος κατηγορεί την αριστερά ως το δεξί χέρι του Σιωνισμού. Σ’ αυτό δεν θα διαφωνήσω καθόλου, και είναι κάτι που θα μελετήσουμε σε κάποια άλλη ανάλυση. Το παρόν άρθρο όμως, είναι εδώ για να υπενθυμίζει ποιός είναι το άλλο χέρι. Χρειάζονται πάντα δύο για να χτυπήσεις παλαμάκια.
