Και καθώς άρχιζε ο γυναικείος χορός του Ζαλόγγου οι ονειροδάκτυλες Μούσες έστησαν Αιθερο-χορό πάνω απ’ τις ηρωϊκές μελλοθάνατες, ενώ ο Απόλλων έμελπε την Εμμέλεια στην Επτάκτινη Λύρα που τη συνόδευε το Επτάφλογο Καλάμι του Πάνα.
Κι έβλεπες τους ευρυγώνιους ρυθμούς να εκμαιεύουν απ’ τα γυναικεία σώματα το απελευθερούμενο Πνεύμα και να το στέλνουν στις ιδεοφωλιές τ’ Απείρου.
Και τότε το Πύρινο Διάστημα άρχισε να μαίνεται.
Οι μάταιες σκέψεις καίγονταν εγκαταλείποντας τα σώματα των γυναικώνενώ οι καρδιές τους άρχισαν να παλμωδούν με τους Ψυχοστροβίλους της Κοσμικής μας Μητέρας.
Κι ήταν σαν να εξαγνιζόντουσαν οι Ιερές πηγές της Ζωής.
Κι ήταν σαν μαγνητόπαλμα ιζήματα να απαστράπτουν αποκαθαίροντας τους Ψυχόρροους Διαστημικούς Ποταμούς.
Κι ήταν σαν να ανέτειλε πάνω απ’ την φυλακή της σάρκινης ζωής, ο Ήλιος, Πύρινος Λέων της Γυναικείας Ερήμου.
Κι άρχισαν τότε νέοι σπόροι να χορηγούνται απ’ τον Ηγεμόνα του Χρόνου γιά την Ανάσταση της Ελληνίδας Ζωής.
Κι όσο συντονιζόταν ο Αιθερόβλεπτος Χορός των Μουσών με το Χορό των Κέντρων των από σάρκα Γυναικών, τόσο οι Αστραπές των Καρδιών τους φώτιζαν το Μεγάλο Μυστήριο :
Το πηδάλιο του θανάτου να διασχίζει τα Πυράλια κύματα της Δωράνασσας Ζωής.
Και καθώς πηδούσε στο βάραθρο η τελευταία Παρθένα άρπαξε το Λάβαρο της Γυναικείας Ανύψωσης κι ακόμα οδεύει για το μεσουράνημα της Ιδεονύμφης Θηλυκής Αρχής.
Ηρωϊκά
- Ενωδών -
