Πόσο συχνά βλέπεις εν ενεργεία υπουργό σε εκδήλωση ιδιωτικού λόμπι συμφερόντων; Και μάλιστα ξένης χώρας; Τι συμπέρασμα θα έβγαζες αν τον έβλεπες; Η κοινή λογική λέει ότι κατ' ελάχιστο είναι ταυτισμένος με τα συμφέροντα που εκπροσωπεί αυτό το λόμπι.
Για ποιόν μιλάμε; Μα για ποιόν άλλον; Τον φερόμενο ως υπουργό Άμυνας της Ελλάδας, κ. Πάνο Καμμένο. Ο εν λόγω κύριος, που το όνομά του σαφώς έχει ξεπεράσει τη φήμη του ομοϊδεάτη του και ομογάλακτού του Νορβηγού Βίντκουν Κουίσλιγκ, έτρεξε να παραβρεθεί στην ετήσια σύνοδο της AIPAC στην Ουάσινγκτον. Για όσους δεν γνωρίζουν, η AIPAC (American Israel Public Affairs Committee) είναι μια ομάδα πολιτικής πίεσης (lobby) για την προώθηση των συμφερόντων του Ισραήλ.
Αρχικά ονομαζόταν American Zionist Committee for Public Affairs, δηλαδή Αμερικανική Σιωνιστική Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων και ήταν επίσημα παρακλάδι του Αμερικανικού Σιωνιστικού Συμβουλίου. Άλλαξε ονομασία το 1963, αλλά επί της ουσίας παραμένει το πιο ισχυρό lobby των σιωνιστών στις ΗΠΑ και παγκόσμια. Με μοναδικό σκοπό να υποστηρίζει το κράτος του Ισραήλ, η AIPAC θα έπρεπε να καταγράφεται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως εκπρόσωπος ξένης δύναμης. Αντ' αυτού, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κωφεύει, ενώ η Επιτροπή αρνείται ότι λαμβάνει χρηματοδότηση από το Ισραήλ, έστω κι αν έχει αποδειχθεί πολλές φορές το αντίθετο.
Η ύπαρξη της AIPAC συνιστά εδώ και δεκαετίες ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαπλοκής και εξαγοράς υπέρ ξένων συμφερόντων στις ΗΠΑ. Το Fortune Magazine συνήθως βαθμολογεί την AIPAC ως το δεύτερο πιο ισχυρό λόμπι στις ΗΠΑ. Έχει ένα κληροδότημα που επίσημα ανέρχεται στα $100 εκατομμύρια και οι ετήσιες χορηγίες της περίπου στα $60 εκατομμύρια. Επίσημα φαίνεται να ξοδεύει περίπου 2 με 3.000.000 $ κάθε χρόνο για lobbying στο Κογκρέσο.
Η διαπλοκή είναι τόσο ισχυρή και ξεδιάντροπη, που λέγεται ότι όποιος δεν παραβρεθεί στην ετήσια συνάντηση της AIPAC δεν έχει μέλλον στην πολιτική. Και φυσικά οι σιωνιστές της AIPAC λατρεύουν κάθε χρόνο να επιδεικνύουν τη δύναμη και την επιρροή που ασκούν στην αμερικανική και κατά προέκταση στην παγκόσμια πολιτική, εμφανίζοντας ως "προσκεκλημένους" όλους εκείνους που έχουν εξαγοράσει.
Φέτος, όπως είναι φυσικό, πρωταγωνιστεί ο Νετανιάχου - ο σχιζοφρενής δολοφόνος που βρίσκεται στον πρωθυπουργικό θώκο του Ισραήλ - η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλντ Τραμπ. Μαζί με όλη την αφρόκρεμα της πολιτικής και των επενδύσεων, που υποστηρίζει με θέρμη τη νέα πολεμική ανάφλεξη σ' ολόκληρη την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Από την Τουρκία έως την Αραβική Χερσόνησο. Κι από το Ιράν έως την Αίγυπτο και την Λιβύη.
Η AIPAC βρίσκεται πίσω από όλους τους πολέμους της Μέσης Ανατολής. Από την εποχή του πολέμου των 6 ημερών το 1967 έως σήμερα. Ήταν η Επιτροπή που χρόνια τώρα ενίσχυσε με κάθε τρόπο και μέσο τον πόλεμο εναντίον της Συρίας. Είναι επίσης η Επιτροπή που συνεχίζει να υποστηρίζει με κάθε μέσο και τρόπο τον πόλεμο και εναντίον του Ιράν.
Ταυτόχρονα η AIPAC διεξάγει ολόκληρη εκστρατεία στα ΜΜΕ και διαμέσου του Χόλιγουντ ώστε να ταυτιστεί ο εβραϊσμός με το σιωνισμό. Κι έτσι να στιγματιστεί ο αντισιωνισμός και η αντίθεση με το σιωνιστικό Ισραήλ, με τον αντισημιτισμός. Δαπανά δεκάδες εκατομμύρια από ιδιώτες - όπως φαίνονται - χορηγούς για να φιμώσει την πλειοψηφία των εβραϊκών κοινοτήτων στις ΗΠΑ, ώστε να μην ακούγεται η φωνή διαμαρτυρίας τους εναντίον του σιωνισμού και του κράτους του, του Ισραήλ.
Επίσης, είναι φημισμένο για τη διαπλοκή του με τη βιομηχανία όπλων, αλλά και υπηρεσιών ασφαλείας - όπως αποκαλούνται τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες μισθοφόρων - που κάνουν χρυσές δουλειές με τους πολέμους στην περιοχή πρωτογενούς ενδιαφέροντος της AIPAC και του Ισραήλ. Ειδικά φέτος που η συγκεκριμένη Επιτροπή πιέζει για τη γενίκευση του πολέμου στη Βόρεια Αφρική με στόχο τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Όπως και στη Μέση Ανατολή.
Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από μια τέτοια ετήσια σύνοδο ένας υπουργός σαν τον Καμμένο. Το υπουργείο Άμυνας έχει παραδοθεί άνευ όρων στους σιωνιστές από την εποχή που ο Σαμαράς ως Πρωθυπουργός βρέθηκε στις 30/9/2013 με τα μέλη της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής (AJC) στην Ουάσινγκτον σε πρόγευμα εργασίας. Από τότε ο Ντέιβιντ Χάρις, επικεφαλής της εν λόγω οργάνωσης, προσωπικός φίλος του κ. Σαμαρά, γνωστός σιωνιστής, σεσημασμένος ρατσιστής και πολεμοκάπηλος, έκανε συχνές επισκέψεις στο υπουργείο Άμυνας.
Ο κ. Καμμένος τότε το έπαιζε αντιπολίτευση. Εύκολος στις καταγγελίες για να ρίχνει στάχτη στα μάτια του φιλοθεάμονος εκλογικού κοινού. Όταν ανέλαβε το υπουργείο Άμυνας, μια από τις πρώτες πράξεις του ήταν να κάνει εκχωρήσεις στο ΝΑΤΟ και το Ισραήλ ιδιαίτερα, που ούτε η χούντα δεν είχε τολμήσει να κάνει.
Τον Ιούλιο πέρυσι πέταξε αστραπή στο Τελ Αβίβ όπου υπέγραψε εν κρυπτώ με τον Μοσέ Γιαλόν, υπουργό άμυνας του Ισραήλ, συμφωνία για την εγκατάσταση δυνάμεων του Ισραήλ σε ελληνικό έδαφος. (The Jerusalem Post, 19/7/2015). Συμφωνία σαν κι αυτή, η οποία αποκαλείται SOFA (Status of Forces Accord), η Ελλάδα έχει υπογράψει μόνο με τις ΗΠΑ για να υπάρχουν οι βάσεις της στην εθνική επικράτεια. Με το Ισραήλ δεν έχει δεχθεί καμιά χώρα - πλην των ΗΠΑ - να υπογράψει τέτοια συμφωνία ώστε να δεχθεί δυνάμεις του στην επικράτειά της. Μόνο η Ελλάδα επί Καμμένου.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η συγκεκριμένη συμφωνία SOFA με το Ισραήλ, μπορεί να έχει τεθεί εν ισχύ και οι δυνάμεις του Ισραήλ να εγκαθίστανται μόνιμα στην Κρήτη, αλλά δεν έχει περάσει καν από την ελληνική Βουλή. Όπως έχει γίνει με την SOFA των ΗΠΑ. Όπως προβλέπει το Σύνταγμα άρθρο 27 παρ. 2.
Με την επίσκεψή του ο κ. Καμμένος στην ετήσια σύνοδο της AIPAC θέλησε να δηλώσει ότι είναι ο άνθρωπος του Ισραήλ στην Ελλάδα και φυσικά ότι είναι ταυτισμένος με τα συμφέροντα και τις πολεμικές επιδιώξεις των σιωνιστών στην ευρύτερη περιοχή, η οποία ήδη φλέγεται. Η εθνική επικράτεια της Ελλάδας έχει δοθεί ήδη στο Ισραήλ, προκειμένου να αποκτήσει στην επερχόμενη πολεμική ανάφλεξη "βάθος άμυνας" και βάσεις εξόρμησης.
Άλλωστε τι άλλο σημαίνει η δήλωση του εν λόγω κυρίου ότι «οι Ισραηλινές οργανώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής θα βοηθήσουν στη δυναμική προσπάθεια της Ελλάδος, βγαίνοντας από την κρίση, να περάσει στο αύριο, έχοντας τη δυνατότητα νέων επενδύσεων, σε ένα περιβάλλον το οποίο θα είναι ασφαλές. Ένα περιβάλλον το οποίο θα μπορέσει να δημιουργήσει τις συνθήκες για τη διαμόρφωση ενός τόξου ασφάλειας που θα αρχίζει από το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, την Ελλάδα και θα επεκτείνεται στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία».
Πότε το Ισραήλ - εξ ιδρύσεως - υπήρξε παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας για την ευρύτερη περιοχή; Φυσικά ο κ. Καμμένος χρησιμοποιεί την ορολογία των πολεμοκάπηλων και των σιωνιστών. Δεν μιλά για σταθερότητα, αλλά "τόξο ασφαλείας", το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν ταυτίζεται με τη σταθερότητα. Αντίθετα, ο όρος αυτός από την εποχή του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας ταυτίζεται με επιχειρήσεις αποσύνθεσης και διάλυσης κρατών στο όνομα της "ασφάλειας" από "ασύμμετρες απειλές".
Ο κ. Καμμένος πήγε στην Ουάσινγκτον για να διαβεβαιώσει τα πιο γεράκια απ' όλα τα γεράκια που κατοικοεδρεύουν εκεί, ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ορμητήριό τους. Τι χειρότερο έκανε ο Νορβηγός πρόγονός του, Βίντκουν Κουίσλιγκ; Αντί να παρομοιάζουμε τους δοσίλογους με Κουίσλινγκ θα πρέπει να μιλάμε για Καμμένους.
Εξάλλου, ο φερόμενος ως υπουργός 'Αμυνας εξέφρασε την ικανοποίηση του για το γεγονός ότι «η συμφωνία του ΝΑΤΟ γίνεται αποδεκτή από την πλευρά της Τουρκίας, παρότι είχε υπογραφεί αλλά δεν είχε εφαρμοστεί και πιστεύω ότι η εκ νέου κύρωση αυτής της συνθήκης στο πλαίσιο πλέον και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ιδιαίτερα σημαντική για την Ελλάδα και ουσιαστικά σταματούν να υπάρχουν εκείνες οι φωνές που ακούστηκαν στην αρχή και δημιουργήθηκαν ορισμένοι φόβοι για αυτή τη συμφωνία» όπως σχολίασε.
Προσέξτε αυτό το "συμφωνία του ΝΑΤΟ". Πότε πέρασε από τη Βουλή μια τέτοια συμφωνία; Ποτέ. Με βάση ποιές προβλέψεις των καταστατικών αρχών του ΝΑΤΟ έγινε αυτή η συμφωνία; Καμιά. Τι προβλέπει αυτή η συμφωνία; Κανείς δεν ξέρει, εκτός από αυτούς που την υπέγραψαν ερήμην του ελληνικού λαού με άλλοθι το προσφυγικό. Να γιατί δεν κατατέθηκε στη Βουλή ώστε να τεθει σε ισχύ με νόμο του κράτους, όπως απαιτεί το Σύνταγμα στο άρθρο 27, παρ. 2.
Δεν πρέπει να αντιληφθεί ο Έλληνας πολίτης ότι τη χώρα του την κυβερνάνε όχι απλά προδότες, ή δοσίλογοι, αλλά πράκτορες ξένων δυνάμεων. Με σκοπό τη γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού, την διάλυση και τον διαμελισμό της εθνικής επικράτειας. Αλλά κι ως ορμητήριο για τη διάλυση της ευρύτερης περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
